Vazgeçtim...

dar geliyor artık bana bu yollar, bu sokaklar,
gördüğüm hep aynı yüzler
hem şair de dememiş mi zaten
bir yerde herkes aynıysa orada kimse yoktur diye...
yapayalnızım bu hacmen büyük ama hükmen mağlup şehirde
insan yaşlandıkça mı yalnızlaşıyor
yoksa yalnız mı yaşlanıyor bilemiyorum
ama ben sonunda vazgeçiyorum
vazgeçiyorum bu şehrin sokaklarından,
barlarından, kafelerinden, restoranlarından ve plajlarından...
Yok olmak zamanı şimdi...
Arkama bakmadan gitmek zamanı şimdi..
Gittiğim yol bana neler hazırlar bilemem
denemeden de bunu öğrenemem biliyorum
ama ben vazgeçiyorum ve gidiyorum..
Geride de kokumu bırakıyorum bu şehirde
koklamasını bilenin tanıyacağı kokumu...

Fonda sezen dinliyorum ve gidiyorum
onunda dediği gibi bütün aşkları küçücük yüreğime sığdırdım
bu şehrin kokusunu üzerimde taşıyorum
yeni başlangıçlar bırakıyorum ardımdakilere
ve bir kendim, bir ben gidiyorum...
Vazgeçiyorum...